Dinosaur type

สิรินธรน่า โคราชเอนซิส สิรินธรน่า โคราชเอนซิส ไดโนเสาร์สกุลใหม่ และ ชนิดใหม่ของโลกโดยชื่อสกุล"สิรินธร" เป็นพระนามของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ผู้ทรงสนพระทัยส่งเสริมสนับสนุนการศึกษาวิจัยและอนุรักษ์ซากดึกดำบรรพ์ อายุประมาณ 115 ล้านปีก่อน ระบบนิเวศเป็นแบบกึ่งแห้งแล้ง โดยอิกัวโนดอนต์สิรินธรน่า มีความแตกต่างจากอิกัวโนดอนต์ 2 สกุล ที่พบในโคราชมาก่อน คือสกุลราชสีมาซอรัส และสยามโมดอน เช่น มีขากรรไกรล่างที่มีอัตราส่วนระหว่างความยาวและความสูงน้อยกว่าราชสีมาซอรัส หรือมีขากรรไกรบนทรงต่ำหรือลาดเอียงมากกว่าสยามโมดอน ไดโนเสาร์อิกัวโนดอนต์ จัดเป็นไดโนเสาร์กินพืช ที่มีกระดูกสะโพกแบบนก โดยมีขนาดค่อนข้างใหญ่ ยาวกว่า 6 เมตร สูงระดับสะโพก 2 เมตร น้ำหนักประมาณ 1 พันกิโลกรัม หรือ 1 ตัน ต่างจากไดโนเสาร์กินพืชพวกซอโรพอด หรือพวกคอยาวหางยาวขนาดใหญ่แบบสัตว์เลื้อยคลาน ชื่อภูเวียงโกซอรัสสิรินธรเน ที่พบในจ.กาฬสินธุ์และขอนแก่น เมื่อปี พ.ศ. 2537 ไดโนเสาร์ในกลุ่มอิกัวโนดอนต์นี้ พบมากกว่า 60 สกุล เพราะมีวิวัฒนาการต่อเนื่องมานับ 100 ล้านปี และพบกระจายทั่วโลก ลักษณะเด่นมีฟันคล้ายฟันอีกัวน...

อีสานโนซอรัส อรรถวิภัชน์ชิ เป็นไดโนเสาร์กินพืชพวกซอโรพอตที่เก่าแก่ที่สุด มีขนาดใหญ่ คอและหางยาว เดินสี่ขา ตัวอย่างต้นแบบพบกระดุกสันหลังส่วนคอ กระดูกสันหลัง กระดูกหาง กระดูกเซฟรอน กระดูกซี่โครง กระดูกรองแผ่นอกขวา กระดูกสะบักไหล่ขวา และกระดูกขาหลังซ้ายท่อนบน ต่อมาได้พบกระดูกขาหน้าท่อนบนเพิ่มเติม ทำให้สามารถประมาณรูปร่างขนาดและความยาวของไดโนเสาร์ชนิดนี้ได้ประมาณ 13 ถึง 15 เมตร พบในชั้นหินทรายอายุ ประมาณ 210 ล้านปี\n เป็นไดโนเสาร์กินพืช อันดับ Saurischia อันดับย่อย Sauropdomorpha อันดับแยกย่อย Sauropoda จากชั้นหินของหมวดหินน้ำพอง ยุคไทรแอสซิกตอนปลาย (Lata Norian-Rhaetian) จังหวัดชัยภูมิ\n ชื่อสกุล “อีสาน” มาจากภาษาไทยหมายถึงภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และคำว่า “sauros” เป็นภาษากรีก หมายถึงสัตว์เลื้อยคลาน ส่วนชื่อชนิดตั้งขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแต่ นายปรีชา อรรถวิภัชน์ อดีตอธิบดีกรมทรัพยากรธรณี

กินรีไมมัส กินรีไมมัส   ( อังกฤษ :  Kinnareemimus ) เป็นชื่อที่ตั้งขึ้นมาอย่างไม่เป็นทางการของ ไดโนเสาร์ สกุลหนึ่งที่ยังไม่ได้รับการบรรยายลักษณะ ( โนเมน นูดัม ) ของไดโนเสาร์ เทอร์โรพอด พบในหินทราย หมวดหินเสาขัว ยุคครีเทเชียส  จากหลุมขุดค้นที่ 5  อุทยานแห่งชาติภูเวียง   อำเภอเวียงเก่า   จังหวัดขอนแก่น  ลักษณะกระดูกที่ได้มีความละม้ายคล้ายคลึงกับไดโนเสาร์พวก ออร์นิโธมิโมซอเรียน  หลักฐานที่พบเป็นเพียงกระดูกอุ้งตีนข้อที่สามที่มีสภาพที่ไม่สมบูรณ์แต่มีลักษณะของพินชิ่งด้านข้างที่เด่นชัดซึ่งพบได้ใน  ออร์นิโถมิโมซอร์   ไทรันโนซอรอยด์   ทรูดอนติดส์  และ  ครีแนกนาธิดส์  หากมีอายุ ยุคครีเทเชียส ตอนต้นจริง จะถือว่าเป็นออร์นิโถมิโมซอร์รุ่นแรกๆที่มีความเก่าแก่กว่าที่เคยพบเห็นมา ชื่อกินรีไมมัส ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกโดย  ริวอิชิ คาเนโกะ  ( Ryuichi Kaneko ) ด้วยชื่อว่า "Ginnareemimus" ในปี ค.ศ. 2000 ทั้งนี้ยังไม่ถือว่าเป็นสิ่งตีพิมพ์ทางวิชาการ ต่อมา Buffetaut et al, 2009 ได้ศึกษากระดูกหลายชิ้น ประกอบด้วยกระดูกหัวหน่...

ซิตตะโกซอรัส ซิตตะโกซอรัส ( อังกฤษ :  En:Psittacosaurus ) หรือ ไดโนเสาร์ปากนกแก้ว มีชีวิตอยู่ใน ยุคครีเตเชียส ตอนต้น พบได้ใน ทวีปเอเชีย  และ ทวีปยุโรป  เป็น สัตว์กินพืช  2 เท้าที่มีขนาดเล็ก เพราะมีความ ยาวลำตัวเพียง 2 เมตร กะโหลกศีรษะแคบ กระดูกแก้มมีลักษณะคล้ายเขา ตาและรูจมูกอยู่ค่อน ข้างสูง จะงอยปากมีลักษณะงองุ้มคล้ายปากของนกแก้ว จึงทำให้มันได้ชื่อว่า "ไดโนเสาร์นกแก้ว" หน้าตาของมันไม่ค่อยดุร้ายเหมือนไดโนเสาร์ตัวอื่น ๆ ในตระกูลเดียวกัน Psittacosaurus เป็นหนึ่งในตระกูล Ceratopsians แต่สายพันธ์ุใกล้เคียงกับ Triceratops มากกว่า ในภายหลัง ได้มีการค้นพบไดโนเสาร์ปากนกแก้วชนิดใหม่ ที่หมวดหินโคกกรวด  อำเภอคอนสวรรค์   จังหวัดชัยภูมิ  ซึ่งเป็นการค้นพบซากฟอสซิลไดโนเสาร์ปากนกแก้วครั้งแรกของ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้  จึงได้มีการตั้งชื่อให้กับไดโนเสาร์ปากนกแก้วชนิดใหม่นี้ว่า "ซิตตะโกซอรัส สัตยารักษ์กี" เพื่อเป็นเกียรติแด่ นเรศ สัตยารักษ์  ซึ่งเป็นผู้ค้นพบซากฟอสซิลดังกล่าว

 สยามโมซอรัส สุธีธรนี  สยามโมซอรัส สุธีธรนิ : เป็นไดโนเสาร์เทอโรพอดในยุคครีเทเชียสตอนต้นประมาณ 130 ล้านปี ความยาวประมาณ 7 เมตร มีฟันที่มีลักษณะคล้ายฟันจระเข้ กินพืชและกินสัตว์น้ำจำพวกปลาเป็นอาหาร ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ นายวราวุธ สุธีธร อดีตผู้อำนวยการสำนักวิจัยซากดึกดำบรรพ์และพิพิธภัณฑ์ธรณีวิทยา ผู้มีส่วนสำคัญในการสำรวจพบซากดึกดำบรรพ์ ไดโนเสาร์ในประเทศไทย สยามโมซอรัส สุธีธรนี    เป็นไดโนเสาร์ เทอโรพอด  ขนาดกลาง พบครั้งแรกที่หลุมขุดค้นที่ 1 ที่ ภูประตูตีหมา อุทยานแห่งชาติภูเวียง   อำเภอเวียงเก่า   จังหวัดขอนแก่น  ชิ้นส่วนตัวอย่างต้นแบบเป็นฟัน 9 ซี่ มีลักษณะคล้ายฟันจระเข้ เป็นรูปกรวยยาวเรียว ค่อนข้างตรง และโค้งเล็กน้อยในแนวด้านหลังของฟัน บนผิวของฟันมีร่องและสันนูนเล็กๆตามแนวความยาวของตัวฟันด้านละ 15 ลายเส้นโยงจากฐานของตัวฟันไปยังส่วนของยอดฟันห่างจากส่วนปลายสุดประมาณ 5 มิลลิเมตร แต่ไม่มีลักษณะเป็นหยักแบบฟันเลื่อย ความยาวของตัวฟันทั้งหมด 62.5 มิลลิเมตร ลักษณะฟันดังกล่าวไม่เคยมีรายงานการค้นพบจากที่ใดๆในโลกมาก่อน จึงพิจารณาให้เป็นสกุล...

สยามโมดอน นิ่มงามมิ สยามโมดอน นิ่มงามมิ (Siamodon nimngami) เป็นไดโนเสาร์  ออร์นิโธพอด  กลุ่มที่เรียกว่า อิกัวโนดอนเทีย (Iguanodontia) พบชิ้นส่วนกระดูกขากรรไกรบนด้านซ้าย (PRC-4), ฟันจากขากรรไกรบนเดี่ยวๆ 1 ซี่ (PRC-5), และกระดูกส่วนสมองด้านท้ายทอย (PRC-6) จาก แหล่งขุดค้นบ้านสะพานหิน  ตำบลสุรนารี อำเภอเมืองนครราชสีมา  จังหวัดนครราชสีมา  โดยผู้ที่พบคือ  นายวิทยา นิ่มงาม   [2]  พบฟันและกระดูกไดโนเสาร์ ในหินกรวดมนปนปูน  หมวดหินโคกกรวด ยุคครีตาเชียสตอนต้น  มีอายุประมาณ 125 - 113 ล้านปีมาแล้ว สยามโมดอน นิ่มงามมิ มีลักษณะของกระดูกขากรรไกรบนเป็นรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่ว ที่มียอดสามเหลี่ยมไม่สูงนัก ซึ่งมีความยาวทางด้านหน้าสามเหลี่ยม กับด้านหลังสามเหลี่ยมเกือบเท่าๆ กัน คือมีความยาวของขากรรไกรบน 230 มิลลิเมตร และมีความสูง 100 มิลลิเมตร , มีส่วนโป่งของพื้นผิวด้านในของขากรรไกรบน เป็นแนวยาวที่เด่นชัด , มีฟันของขากรรไกรบน ประมาณ 25 ซี่ ซึ่งมีสันอยู่ตรงกลางตามแนวยาวของฟันจำนวน 1 สันที่เด่นชัดมาก และบางทีอาจมีสันเล็กๆ บางๆ อยู่ด้านข้างของ...